22/10/2010
Ο Γιώργος «ενθυμείται»:
Δεύτερη ημέρα στο καράβι με τους… μεθυσμένους ταξιδιώτες. Σήμερα ανακάλυψαν φτερωτούς φόβους να ξεπετάγονται , μέσα από τα βάθη της σκοτεινής θάλασσας.
Πράξη 1η : Μανόλης Αναγνωστάκης: Απαλλαγή από τη ματαιοδοξία της καθημερινότητας
Σηκώνουμε άγκυρα. Το ταξίδι μας αρχίζει με την απαγγελία ενός ποιήματος του Αναγνωστάκη από την Άμνερι . Το ποίημα ανήκει στη ποιητική συλλογή «Συνέχεια» και ονομάζεται «Εκεί». Μας δίνεται έτσι το έναυσμα να αναφερθούμε στη μοναδικότητα της ποιητικής εμπειρίας, τόσο από τη σκοπιά του καλλιτέχνη, όσο και από αυτή του αναγνώστη.
Μαθαίνουμε πως οι σημαντικότερες επιρροές για το έργο του ποιητή ήταν ο Σεφέρης, ο Καβάφης και ο Καρυωτάκης. Επίσης πληροφορούμαστε για την αριστερή του ιδεολογία και ότι πικράθηκε από τη πολιτική παράταξη στην οποία άνηκε. Ακούμε και στοχαζόμαστε…
Πράξη 2η: Mondo σημαίνει κόσμος
Καθώς συνεχίζεται το ταξίδι μας, ένα μικρό παιδί γεμάτο αθωότητα μας κοιτάει κατάματα και κάνει ερωτήσεις που θα έφερναν ένα μεγάλο σε δύσκολη θέση. Ο «mondo» μας, όπως λέει η Μαριτίνα, ο «πιστός» μας ακόλουθος. Δημιούργημα του νομπελίστα (2008) Le Clezio ο οποίος πλάθει ήρωες αποξενωμένους από το δυτικό κόσμο, καθώς ο ίδιος έχει γνωρίσει τη μαγεία των λαών της Αφρικής και έχει εξοικειωθεί με τις πολιτιστικές τους αντιλήψεις. Αναφερόμενοι στον Le Clezio είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε και για τον Claude Levi Strauss, ένα σπουδαίο ανθρωπολόγο και εθνολόγο που με το έργο του, όπως το βιβλίο του «Φυλές και Ιστορία», θα αναδείξει την υποψία πως οι πραγματικοί πρωτόγονοι τελικά ίσως βρίσκονται στο δυτικό κόσμο.
Πράξη 3η: Ο αινιγματικός «Νιζίνσκι»
Το μεγαλύτερο μέρος της συνάντησης μας το αφιερώνουμε στο ποίημα Νιζίνσκι* (ο εισηγητής δεν μας αποκάλυψε ούτε τον ποιητή, ούτε τι σημαίνει ο τίτλος και μας προκάλεσε να το ανακαλύψουμε…). Μέσα στο ποίημα βλέπουμε τον ποιητή -δημιουργό να οραματίζεται και να μας μεταφέρει σ’ ένα χώρο όπου κυριαρχεί η έντονη κίνηση. Ίσως να είναι μια χορευτική σκηνή με την οποία ο χορευτής φοβίζει τον ποιητή για να τον αφυπνίσει από τη καθημερινότητα (ίδια νότα vs φλογέρα) και του αποκαλύπτει κρυμμένους φόβους που τον βασανίζουν (πουλιά) έτσι ώστε να ανακαλύψει το βάθος της ψυχή και της τέχνης του. Μέσα από αυτή τη διαδικασία του φόβου και του ελέους θέλει να οδηγήσει το ποιητή στην κάθαρση.
Προς το τέλος αυτής της συνάντησης και όταν το πιανάκι μας αρχίζει να παίζει πάλι την ίδια νότα, ο ποιητής μας επισκέπτεται για να προσθέσει λίγη μελωδία. Το καταφέρνει μέσω του έργου του. Με ένα έργο μέσα στο οποίο η δική του προσωπικότητα έχει σβηστεί και το αίμα του έχει προσφερθεί απλόχερα, έτσι ώστε αυτό που θα επιζήσει να είναι το δημιούργημα του ενώ αυτός θα έχει φθαρεί για πάντα μέσα σ’ αυτό.
Η γνώση επήλθε: *Το ποίημα Νιζίνσκι είναι του Σεφέρη (από το Τετράδιο Γυμνασμάτων) και ο τίτλος του είναι το όνομα ενός κορυφαίου χορευτή του 20ουαιώνα., του Ουκρανού Βάσλαβ Νιζίνσκι ο όποιος στο τέλος της ζωής του κλονίστηκε από σχιζοφρένεια.
