Ποιος έγραψε το έργο “Η απόλαυση του κειμένου”;
Related posts
Αντλώντας από τους Αρχαίους Ι: «Επιείκεια και Δικαιοσύνη».
Τα βιβλία ακόμη είναι…τρόπος επιβίωσης, ζωντανοί οργανισμοί, η αθανασία μας;
Lectores et Recitatores
Εντός και εκτός τάξης…, Αποστόλης Κ.Κωνσταντίνου, Φιλόλογος, @ApKonstantinou
Το google-άρισα και βρήκα ότι είναι του Γάλλου Roland Barthes…
Ενδιαφέρον μου φάνηκε, όποιος θέλει περισσότερα εδώ:
http://www.perizitito.gr/product.php?productid=114559
απόσπασμα που έχει ανεβάσει κάποιος blogger: http://juliedelespinasse.blogspot.com/2008/01/h.html
Παραθέτω:
Τα συμπεράσματα δικά σας! Ακούω γνώμες. :p
Αν και η εικόνα που χρησιμοποιείς στα posts σου, με φοβίζει(;) , είναι εξαιρετική η αναφορά που επέλεξες. Πέρα από την προσέγγιση «Τι ξέρουμε για το κείμενο;», ο Μπάρτ διακηρύσσει σε όλους τους τόνους πως το κείμενο είναι απολαυστικό. Αντιγράφω κι εγώ: « το κείμενο που ευχαριστεί, γεμίζει, φέρνει ευφορία’ το κείμενο που έρχεται από την κουλτούρα, δεν ξεκόβει από αυτή, συνδέεται με μια βολική άσκηση της ανάγνωσης. Κείμενο ηδονικό: το κείμενο που φέρνει σε κατάσταση χαμού, το κείμενο που ξεβολεύει (ίσως μέχρι την πλήξη), που κάνει να τρικλίζουν τα ιστορικά, πολιτισμικά, ψυχολογικά βάθρα του αναγνώστη, η σταθερότητα των γούστων του, των αξιών του και των αναμνήσεών του, που οδηγεί σε κρίση τη σχέση του με τη γλώσσα.» Ρ.Μ, σ.25
(η εικόνα είναι King Crimson οπότε respect :P)
Όσο για το παρακάτω, δηλαδή υπονοεί ότι ένα κείμενο είναι ηδονικό ακόμα και όταν σε κουράζει και δε σε ενδιαφέρει; Είναι λίγο σαδομαζοχιστικό αυτό ή μου φαίνεται…;
Αν πρόκειται για τη “Φαιδρή Παραφροσύνη” των εφηβικών μας ανησυχιών ΟΚ. Κάπως αλλιώς, νομίζω ότι ξεκίνησε αυτό το συγκρότημα…(μνήμη ασθενής προς το παρόν). Όσο αφορά στον Μπαρτ, αναφέρεται, κατά τη γνώμη μου, στη δύναμη ανατροπής και αναδιάταξης του εσωτερικού κόσμου που εκπορεύεται από την αισθητική του καθενός «μεγάλου» κειμένου… Προτείνω να διαβάσεις δύο φορές ολόκληρο το βιβλίο, ώστε να αποφεύγουμε τις βεβιασμένες εκτιμήσεις.
Θα το αγοράσω… Εκτός και αν το έχει η βιβλιοθήκε.