Με ντροπή ομολογώ ότι δεν ξέρω τους δημιουργούς, αν και υποψιάζομαι κάποιους… Πάντως είναι γνωστές εικόνες οι περισσότερες.
Ο πιο ποιητικός για μένα είναι αυτός με τα παιδάκια που λένε τα κάλαντα (αν θυμάμαι καλά…). Είναι ένα παραδοσιακό θέμα αλλά και θέμα της καθημερινότητας μας. Είναι για μένα ο πιο αυθεντικός σε θεματολογία πίνακας από τους παραπάνω και ο πιο ανεπιτήδευτος.
Μια προσπάθεια…Αναγνωρίζω τον αγαπημένο σας του Γύζη με το Χριστό που δε θυμάμαι πως τον λένε!Έναν του Παρθένη, που του έχω ιδιαίτερη αδυναμία. Και δύο του Ιακωβίδη, με τα παιδάκια(και οι δύο). Για μένα ο πιο ποιητικός είναι αυτός του Παρθένη, που αν και πραγματεύεται τον Ευαγγελισμό εμένα μου θυμίζει και λίγο από θάνατο!
Με ντροπή ομολογώ ότι δεν ξέρω τους δημιουργούς, αν και υποψιάζομαι κάποιους… Πάντως είναι γνωστές εικόνες οι περισσότερες.
Ο πιο ποιητικός για μένα είναι αυτός με τα παιδάκια που λένε τα κάλαντα (αν θυμάμαι καλά…). Είναι ένα παραδοσιακό θέμα αλλά και θέμα της καθημερινότητας μας. Είναι για μένα ο πιο αυθεντικός σε θεματολογία πίνακας από τους παραπάνω και ο πιο ανεπιτήδευτος.
Μια προσπάθεια…Αναγνωρίζω τον αγαπημένο σας του Γύζη με το Χριστό που δε θυμάμαι πως τον λένε!Έναν του Παρθένη, που του έχω ιδιαίτερη αδυναμία. Και δύο του Ιακωβίδη, με τα παιδάκια(και οι δύο).
Για μένα ο πιο ποιητικός είναι αυτός του Παρθένη, που αν και πραγματεύεται τον Ευαγγελισμό εμένα μου θυμίζει και λίγο από θάνατο!