«Η λογοτεχνία, ακόμη κι αν ο συγγραφέας δεν το συνειδητοποιεί, δεν είναι αναγκαστικά μια πολιτική πράξη, αλλά μια πράξη μη υποταγής απέναντι στη ζωή και την Ιστορία. Αν επινοούμε κόσμους, σημαίνει πως ο κόσμος έτσι όπως είναι δεν μας αρκεί. Υπάρχει κάτι επαναστατικό στη μυθοπλασία: προκαλεί επιθυμίες, ορέξεις για πράγματα που δεν τα έχουμε στον πραγματικό κόσμο. Οταν ολοκληρώνουμε την εμπειρία της ανάγνωσης ενός μεγάλου βιβλίου, είμαστε ευαισθητοποιημένοι απέναντι σε όλες τις ατέλειες και μετριότητες του πραγματικού κόσμου. Το μυθιστόρημα είναι η πηγή κάθε κριτικής απέναντι στον κόσμο και στην κοινωνία. Διαφορετικά, γιατί τάχα όλα τα δικτατορικά καθεστώτα στήνουν συστήματα με σκοπό τη λογοκρισία της λογοτεχνίας; Επειδή δεν την εμπιστεύονται. Και έχουν δίκιο. Χωρίς τα καλά βιβλία που έχω διαβάσει, θα είχα μια πολύ πιο περιορισμένη θεώρηση του κόσμου»…(ολόκληρη η συνέντευξη του Λιόσα στην εφημ. Ελευθεροτυπία)

Δείτε το ενδιαφέρον βίντεο από την ιστοσελίδα των εκδόσεων «Καστανιώτη»: