Ακολουθώντας τη συμβουλή του Οδυσσέα Ελύτη από το «΄Αξιον Εστί», τώρα που η πίκρα και η αγανάκτηση των ανθρώπων ξεχειλίζει γύρω μας:

«Δεν αντέχω
και τα σταυροδρόμια που ήξερα έγιναν αδιέξοδα.
Σελδζούκοι ροπαλοφόροι καραδοκούν.
Χαγάνοι ορνεοκέφαλοι βυσσοδομούν.
Σκυλοκοίτες και νεκρόσιτοι κι ερεβομανείς
κοπροκρατουν το μέλλον.
Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί,
όπου και να θολώνει ο νους σας,
μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό
και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Η λαλιά που δεν ξέρει από ψέμα
θ’ αναπαύσει το πρόσωπο του μαρτυρίου…»,

καταφεύγουμε στο λόγο του Σολωμού για να κατανοήσουμε τι πραγματικά συμβαίνει γύρω μας. Ο ποιητής, αναφερόμενος στην Ελλάδα, γράφει στον «΄Υμνο»:

«Με τα ρούχα αιματωμένα

ξέρω ότι έβγαινες κρυφά

να γυρεύεις εις τα ξένα

άλλα χέρια δυνατά.

Μοναχή το δρόμο επήρες

εξανάλθες μοναχή

δεν είν΄ εύκολες οι θύρες

εάν η χρεία τες κουρταλεί».