Στο διαρκή προβληματισμό μας για την ποιότητα και τη λειτουργία της εκπαίδευσης συνεισφέρει το άρθρο του Άλκη Γαλδαδά από το protagon.gr: «Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό TIME με τίτλο: «Γιατί η Αμερική δεν μπορεί να μάθει» ο αρθρογράφος θρηνεί για τον τρόπο λειτουργίας του σχολείου στις Ηνωμένες Πολιτείες, πόσο αυτό έχει όχι μόνον κοινωνικές αλλά και οικονομικές επιδράσεις στη σημερινή δύσκολη εποχή. Ξεκινάει από (τι άλλο) το θάνατο του Στιβ Τζομπς, διότι όπως είναι γνωστό άφησε στη μέση τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο και μετά έγινε ο επιχειρηματίας-υπόδειγμα, για τους Αμερικανούς. Ο συγγραφέας του άρθρου λοιπόν τονίζει ότι το 1972, που τελείωσαν το Λύκειο ο Τζομπς και ο Γουόζνιακ, συνιδρυτές της Apple, τα σχολεία της Καλιφόρνιας εθεωρούντο πρώτα στον κόσμο. Στη συνέχεια στο άρθρο τονίζεται το πόσο ρόλο παίζουν στην κατάσταση που βρίσκονται τα αμερικανικά σχολεία σήμερα, πίσω από πολλών άλλων χωρών:

• Το ότι δεν εργάζονται όσο χρειάζεται αποδοτικά, χωρίς αυτό να σημαίνει εντατικοποίηση, αφού φέρνει για παράδειγμα και τη Φινλανδία με το πιο χαλαρό της σύστημα.
• Τη σύντομη, σε σχέση με άλλα κράτη σχολική χρονιά
• Το ότι η επιλογή καθηγητών γίνεται από εκπαιδευτικούς που είχαν στο Πανεπιστήμιο περίπου τις χειρότερες επιδόσεις ενώ στη Φινλανδία σημαίνει το αντίθετο και εκεί οι εκπαιδευτικοί χαίρουν της ίδιας εκτίμησης με τους γιατρούς και τους δικηγόρους.
• Το ότι χρειάζεται να πληρώνονται καλύτερα
• Η αντίσταση των επαγγελματικών ενώσεων των εκπαιδευτικών στις προτάσεις για αλλαγές στο σύστημα, που θα ξεβόλευαν τα μέλη τους. Και ως προς το ωράριο και ως προς τις μεθόδους διδασκαλίας.

Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών αναφέρει και το ότι η κοινωνική ανέλιξη των φτωχότερων έχει σχεδόν σταματήσει. Και τα αμερικανικά σχολεία έχον κατάταξη 26 στην παγκόσμια κλίμακα σχολείων δεν είναι και εντελώς στον πάτο.

Θεωρώ περιττό να αναφέρω εδώ γιατί επέλεξα να παρουσιάσω έστω και με συντομία το άρθρο αυτό.