Με αφορμή την προεκλογική ρητορεία και στο πλαίσιο της ερευνητικής μας εργασίας, διαβάστε και ακούστε τα δύο εμβληματικά ποιήματα από τη συλλογή «Κατά Σαδουκαίων» του αντικομφορμιστή ποιητή Μιχάλη Κατσαρού, σε μουσική, ερμηνεία και αυθεντική αφήγηση του Θανάση Γκαϊφύλλια. Επιτακτική η έκκληση του ποιητή για εγκατάλειψη της παθητικής και συμβιβασμένης ζωής και για συνειδητή αντίσταση του ανθρώπου απέναντι σε ό, τι μπορεί να δεσμεύσει την ελευθερία και τη δημιουργικότητά του. Τα απρόσωπα συστήματα κι οι οργανώσεις που περιορίζουν τη διάθεση για συλλογική δράση εκμηδενίζουν την αυτοπεποίθηση των ατόμων προκειμένου να μη διεκδικούν την ελευθερία, αλλά να αρκούνται στην ανάπηρη, δοτή και προσχηματική ελευθερία που τους παρέχουν οι ηγεσίες των συστημάτων και των μηχανισμών εξουσίας. Ο ποιητικός λόγος καλεί τον πολίτη να αντισταθεί σε κάθε οργανωμένη προσπάθεια εκμαυλισμού της εσωτερικής του ελευθερίας, τον προτρέπει – με επικό τόνο- σε μια διαρκή επαναστατική εγρήγορση που θα τον προστατέψει από τη χειραγώγηση και την αποδυνάμωση της ανθρωπιστικής του συνείδησης. Εμφανές σταθερό μοτίβο οι αντιθέσεις που ερμηνεύουν διαχρονικά τα ιστορικά φαινόμενα:

ελεύθερος άνθρωπος vs σύστημα εξουσίας-προσαρμογής

και

αδράνεια-απόσταση = αδυναμία vs δράση-ενέργεια = δύναμη.

Αντισταθείτε, σ’ αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε, σ’ αυτόν που πάλι γύριζε στο σπίτι
και λέει Δόξα σοι ο Θεός.
Στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
τον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαί εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση και το φόρο
αντισταθείτε σε μένα ακόμα που ιστορώ.
Αντισταθείτε, σ’ αυτόν που χαιρετά απ’ την εξέδρα
ώρες ατέλειωτες τις παρελάσεις.
Στον Πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε,
στις μουσικές, τα τούμπανα και τις παράτες,
σ’ όλα τα ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε,
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι,
σ’ αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει έντυπα αγίων,
λίβανον και σμύρναν.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=2CEf73_SZ5Q&feature=relmfu&w=425&h=350]

Αντισταθείτε, σ’ όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι
και γράφουν λόγους πλάι στη θερμάστρα.
Στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία,
στα εργοστάσια πολεμικών υλών,
σ’ αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια,
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους,
στους θεατές, στον άνεμο…
Αντισταθείτε!!!

και το «Υστερόγραφο»:
Η διαθήκη μου πριν διαβαστεί
ήταν ένα ζεστό άλογο ακέραιο.
Πριν διαβαστεί
όχι οι κληρονόμοι που περίμεναν
αλλά σφετεριστές καταπατήσαν τα χωράφια.
Η διαθήκη μου για σένα
χρόνια καταχωνιάστηκε στα χρονοντούλαπα
από γραφιάδες, πονηρούς συμβολαιογράφους.
Κόψανε φράσεις σημαντικές
ώρες σκυμμένοι πάνω της με τρόμο.
Εξαφανίσανε τα μέρη με τους ποταμούς
τη νέα βουή στα δάση
τον άνεμο τον σκότωσαν
Τώρα καταλαβαίνω πια τι έχασα.
Τώρα καταλαβαίνω ποιος είναι αυτός που πνίγει.
Και συ λοιπόν στέκεις βουβός με τόσες παραιτήσεις
από φωνή
από τροφή
από άλογο
από σπίτι.
Στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος
Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν