H κλασσική λογοτεχνία μπορεί να λειτουργεί σαν ένας «προωθητικός πύραυλος» για τη δημιουργική ενεργοποίηση του εγκεφάλου. Η πρόσφατη έρευνα δείχνει πως η δύναμη της λογοτεχνίας ανοίγει νέα «μονοπάτια» στην εγκεφαλική δραστηριότητα, δημιουργεί νέες σκέψεις και νοητικά σχήματα πολλαπλασιάζοντας τις νέες συνδέσεις των νευρώνων του εγκεφάλου. Ειδικότερα η ποίηση είναι ένα μέσο βαθιάς εμπειρίας που διευκολύνει τις ποικίλες εκδοχές σύνδεσης της συναισθηματικής και αυτοβιογραφικής ικανότητας του ατόμου με τους λοιπούς γνωστικούς του μηχανισμούς.
Οι επιστήμονες, ψυχολόγοι στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ έχουν διαπιστώσει ότι η ανάγνωση των έργων κλασικών συγγραφέων έχει ευεργετική επίδραση στο μυαλό, τραβάει την προσοχή του αναγνώστη και ενεργοποιεί στιγμές της ενδοσκόπησης. Χρησιμοποιώντας σαρωτές, παρακολούθησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα των εθελοντών καθώς διαβάζουν τα έργα του William Shakespeare, William Wordsworth, T.S. Eliot και άλλων καταλήγοντας στις προαναφερόμενες διαπιστώσεις.
Οι επιστήμονες ήταν σε θέση να μελετήσουν την εγκεφαλική δραστηριότητα, τον τρόπο, δηλαδή, που «ανάβει» ο εγκέφαλος, καθώς οι αναγνώστες αντιμετωπίζουν ασυνήθιστες λέξεις, φράσεις ή έκπληξη από τη δύσκολη δομή των ποιητικών προτάσεων. Αυτό το «άναμμα» του νου διαρκεί περισσότερο από κάθε άλλη συμβατική, εγκεφαλική δραστηριότητα μετατοπίζοντας τη λειτουργία του εγκεφάλου σε υψηλότερη ταχύτητα, ενώ προκαλεί και την ενθάρρυνση για περαιτέρω ανάγνωση.
Η έρευνα διαπίστωσε επίσης ότι η ανάγνωση ποίησης, ειδικότερα, αυξάνει τη δραστηριότητα στο δεξιό ημισφαίριο του εγκεφάλου, μια περιοχή που ασχολείται με την «αυτοβιογραφική μνήμη», βοηθώντας τον αναγνώστη να μελετήσει και να αξιολογήσει εκ νέου τις δικές του εμπειρίες υπό το φως των όσων καινούριων διαβάζει.
Στην έρευνα συγκρίνεται η δραστηριότητα του εγκεφάλου καθώς οι αναγνώστες διαβάζουν αποσπάσματα από έργα του Σαίξπηρ, συμπεριλαμβανομένου του βασιλιά Ληρ, Οθέλλου, Κοριολανού και Μάκβεθ, με διασκευές των εν λόγω κειμένων σε απλούστερη μορφή, κατά την ανάγνωση του απλού κειμένου, τα κανονικά επίπεδα της ηλεκτρικής δραστηριότητας εμφανίζονται στον εγκέφαλό τους. Όταν διαβάζουν Σαίξπηρ, όμως, τα επίπεδα δραστηριότητας «ανεβαίνουν» εντυπωσιακά λόγω της χρήσης των λέξεων που ήταν άγνωστες στους αναγνώστες. Συμπέρασμα: Μπορούμε να βελτιώσουμε τον εγκέφαλό μας μελετώντας ποίηση.(Απόδοση:Απ. Κωνσταντίνου *Τεκμηρίωση και περισσότερα: Τhe telegraph)
