Εκτενές αφιέρωμα στο καινούργιο μυθιστόρημα του νομπελίστα Λιόσα, στα «Νέα» (Βιβλιοδρόμιο 09/07/2011): «Η λογοτεχνία είναι συχνά πιο κοντά στην αλήθεια απ’ ό,τι η ιστορία», υποστήριζε ανέκαθεν ο Μάριο Βάργκας Λιόσα. Και γι’ αυτό στα «ιστορικά» μυθιστορήματά του όπως η «Γιορτή του τράγου» (για τον δικτάτορα Τρουχίγιο), «Ο παράδεισος στην άλλη γωνία» (για τον Πολ Γκογκέν και την πρώιμη φεμινίστρια γιαγιά του Φλόρα Τριστάν) ή τώρα το «’Ονειρο του Κέλτη» (όλα από τον Καστανιώτη), στέκεται στις διαφορές ανάμεσα στα πραγματικά γεγονότα και στην εκδοχή τους που υιοθετήθηκε από την επίσημη ιστορική αφήγηση. Σχετικά με την περίπλοκη σεξουαλικότητα του Κέισμεντ λ.χ. και τα εύγλωττα «Μαύρα σημειωματάριά» του όπου ο Ιρλανδός περιέγραφε μια ζωή άγνωστη και στους κοντινότερους φίλους του, με νυχτερινά κυνήγια ερωτικών συντρόφων και σύντομες απολαύσεις, ο Λιόσα το δηλώνει ευθέως: δεν τα θεωρεί όπως άλλοι, πλαστογραφημένα από τις βρετανικές Μυστικές Υπηρεσίες ούτε όμως και απολύτως ρεαλιστικά, αλλά μάλλον μια αποτύπωση καταστάσεων που ο Κέισμεντ ήθελε αλλά δεν μπόρεσε να ζήσει.
Αυτός ο τόσο σύνθετος χαρακτήρας γίνεται στα χέρια του Λιόσα ένα κλειδί για να εξερευνήσει τις παρεκτροπές της εξουσίας όταν αυτή δεν ελέγχεται, αλλά και την επίδραση της θηριωδίας και του φόβου στην απάθεια που προσβάλλει τις συνειδήσεις. Το μυθιστόρημα περιγράφει την περιπετειώδη ζωή του Κέισμεντ στην Αφρική, τη Λατινική Αμερική και την Ιρλανδία, το πώς αυτή διασταυρώθηκε με τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα του καιρού του, αλλά και τους συγχρόνους του. Ο Λιόσα επιμένει (μερικές φορές υπερβολικά) στις λεπτομέρειες, προχωρά με τον τρόπο των ομόκεντρων κύκλων και της αντίστιξης παρελθόντος – παρόντος, και κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, ανακαλώντας στο μυαλό του επίκαιρα ζητήματα».
Σχετικά με την υπόθεση του έργου: «Η ιστορία ξεκινά στο Κογκό το 1903 και καταλήγει σε μια φυλακή του Λονδίνου, ένα πρωινό του 1916. Πρόκειται για την περιπέτεια της ζωής ενός θρύλου: του Ιρλανδού Ρότζερ Κέιζμεντ. Ήρωας και προδότης, ηθικός και ανήθικος, o Κέιζμεντ ήταν ένας από τους πρώτους Ευρωπαίους που κατήγγειλαν τη φρίκη της αποικιοκρατίας. Όσα είδε στα δύο ταξίδια του, στο Βελγικό Κογκό και στην Αμαζονία της Νότιας Αμερικής, σημάδεψαν τον Κέιζμεντ για πάντα, ωθώντας τον να αλλάξει πλεύση, στην περίπτωση αυτή πνευματική και πολιτική, με καταστροφικά αποτελέσματα. Έτσι, ήρθε αντιμέτωπος με την Αγγλία που θαύμαζε και στρατεύτηκε ενεργά στην υπόθεση του ιρλανδικού εθνικισμού. Όμως και στην προσωπική του ζωή ο Κέιζμεντ ήταν μια σύνθετη προσωπικότητα: η δημοσίευση αποσπασμάτων από ημερολόγια αμφίβολης γνησιότητας έφεραν στο φως σκανδαλώδεις σεξουαλικές περιπέτειες, οι οποίες προκάλεσαν την περιφρόνηση πολλών συμπατριωτών του. Ένα μείζον μυθιστόρημα του Μάριο Βάργκας Λιόσα, το πρώτο που έγραψε ο συγγραφέας μετά τη βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, περιγράφει μια υπαρξιακή περιπέτεια, στην οποία το σκοτάδι της ανθρώπινης ψυχής εμφανίζεται στην πιο καθαρή και, κατά συνέπεια, στην πιο βρόμικη μορφή του» .
Για «πρόγευση», διαβάστε την προδημοσίευση του έργου στο protagon.gr . Τέλος, για μια πλήρη παρουσίαση του συγγραφέα και του έργου του στα ελληνικά μεταβείτε: 
