Hey guys! Προχθές πήγαμε κάποια παιδιά της Αναγνωστικής (ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε!) στο live των Red Sparowes. Όποιος δεν τους ξέρεις, ας πάει εδώ. Ήταν το πιο απίθανο live που έχω πάει. Χωρίς υπερβολές και πάθος, αντικειμενικά και αξιόπιστα (σαν το δελτίο του Mega, γκούχου!) από όλες τις απόψεις ήταν πολύ μπροστά το live.

Κατ’ αρχάς, σε αυτό το κομβικό σημείο του post (what??) να σημειώσω ότι δεν ήταν συμβατικό live αλλά ήταν πιο πολύ ένα show. Ενώ η μπάντα είχε μηδενική σκηνική παρουσία (και πάλι καλά, δεν έκαναν ποζεριές του τύπου “πόσο φοβεροί είμαστε;”) έπαιξαν τόσο δυναμικά και τεχνικά άψογα που σε πόρωναν. Ίσως πάλι αυτή η σεμνή σκηνική παρουσία να ήταν που σου δημιουργούσε μια υποβλητική διάθεση.

Επίσης, το videowork που προβαλόταν πίσω από την μπάντα ήταν πολύ εμπνευσμένο, καλογυρισμένο και άρτιο. Σε έβαζε σε σκέψη παράλληλα με τη μουσική που ακουγόταν (που είναι από μόνη της ταξιδιάρικη και για σκέψη).

Εκεί συνηδειτοποίησα πόσο βάθος έχουν οι Red Sparowes τελικά. Πως μπορούν μέσα σε ένα δίσκο ή σε ένα κομμάτι να χωρέσει μια ολόκληρη κοσμοθεωρία ή νοήματα που δύσκολα περιγράφονται με λόγια. Οι Red Sparowes όμως καταφέρνουν με μουσική και εικόνα να τα εκφράσουν τόσο ζωντανά που στέκεσαι άναυδος στο σκοτάδι του club που παίζουν και βλέπεις τα video και σκέφτεσαι. ΕΠΟΣ! Κλείνεις τα μάτια και ταξιδεύεις!

Όπως καταλάβατε, μου άρεσε πολύ η συναυλία! Βασικά είναι από αυτές τις συναυλίες που νιώθεις λίγο αλλαγμένος όταν βγαίνεις, λίγο καινούριος.

Αυτοί εκεί πάνω στη σκηνή κάνουν κάτι καλό στον κόσμο!

Δημήτρης