Η επιστήμη ως δύναμη που κινεί την ιστορία

Η επιστήμη κινεί την ιστορία επισημαίνει στο άρθρο του στα «Νέα», με τον αιχμηρό τίτλο: «Είναι η επιστήμη, ηλίθιε!», ο ιστορικός Β. Κρεμμυδάς με ένα συνοπτικό οδοιπορικό στην εξέλιξή της και στις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτισμικές αλλαγές που αυτή προκάλεσε. Διαβάζουμε: «Μετέφερα τη γνωστή φράση του τίτλου στο σημερινό σημείωμα γιατί έχω μια απορία: γιατί…

Θερινή ποιητική καταφυγή ΙΙ: Οδ. Ελύτης, Ιδιωτική Οδός

Το Ελληνκό καλοκαίρι, σχεδόν συνειρμικά, οδηγεί στις εικόνες και στο στοχαστικό λόγο του Ελύτη, ο οποίος μας υποβάλλει σε ασκήσεις αυτογνωσίας. Ο ποιητής μιλάει για τα «υλικά» και τον τρόπο της ποίησής του εξομολογούμενος και απολογούμενος. Διαλέγεται με τις πηγές της τέχνης και της ζωής του. Πρόκειται για ένα κείμενο κατασταλαγμένης ποιητικής αυτογνωσίας, εμπλουτισμένο με…

Ισοπεδωτικός κομφορμισμός ή διαλυτικός εγωισμός.

Ορθολογική ανάλυση, από αυτές που έχουμε ανάγκη, και πειστικές εξηγήσεις για το «ελληνικό παράδοξο» από τον Στάθη Ν. Καλύβα, καθηγητή πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Yale, όπως δημοσιεύεται σήμερα στην «Καθημερινή»: «Πρόκειται για ένα από τα πιο ενδιαφέροντα παράδοξα του ελληνισμού: την ίδια στιγμή που οι Ελληνες επιτυγχάνουν εντυπωσιακά αποτελέσματα όταν εργάζονται και σταδιοδρομούν στο εξωτερικό,…

Θερινή ποιητική καταφυγή Ι: Σεφέρης, Μυθιστόρημα

Το καλοκαίρι είναι περίοδος που συνήθως έχουμε το χρόνο να ανανεώσουμε τον πνευματικό μας «οπλισμό» είτε προσθέτοντας καινούργιες αναγνώσεις είτε επιστρέφοντας σε «κείμενα – θεμέλια» που καθόρισαν τη ζωή μας. Επιστρέφοντας σ’ αυτά, για τη δεύτερη ή τρίτη ή…τη νιοστή ανά-γνωση, αναζητούμε την επ-ανασυγκρότηση της εσώτερης ύπαρξής μας για να κερδίσουμε, δι΄αυτής, την αυτοπεποίθηση στο…

Ο Τζιμάκος γίνεται «κολλητός» του Μακρυγιάννη

Η γλαφυρή ανάγνωση των απομνημονευμάτων του αγωνιστή Μακρυγιάννη από το «κακό παιδί» της ελληνικής μουσικής σκηνής, θα μας δώσει αφορμές για την αναζήτηση της προσωπικής και της συλλογικής -εθνικής- μας αυτογνωσίας. Ακούστε άφοβα, καθώς ο άτακτος Τζιμάκος αυτή τη φορά, υποτάσσει τη δική του κυνική σάτιρα στην ειλικρίνεια και στην καθαρότητα ενός αυθεντικού πατριωτικού λόγου.…

Η επώαση του ελληνικού ποιητικού μοντερνισμού.

Πριν την κοσμογονία της γενιάς του ’30 και τη δομική ανανέωση της ελληνικής ποίησης από αυτήν, υπήρξαν οι «μεταιχμιακοί» ποιητές, αυτοί, δηλαδή, που έχοντας ως αφετηρία τη μαθητεία τους στους κανόνες της παραδοσιακής ποίησης, την αποδόμησαν σταδιακά εισάγοντας τη μοντερνιστική οπτική. Με αυτούς τους ποιητές ασχολείται ο Ευριπίδης Γαραντούδης στη μελέτη του «Ελληνες ποιητές του…

Η ιστορία των ιδεών και η εξέλιξη της φιλοσοφίας

Η εξέλιξη της νεότερης φιλοσοφίας μέσα από την περιπέτεια της ζωής των φιλοσόφων και τις δυνάμεις της ιστορίας, μια αφήγηση που συνθέτει την αυστηρότητα των φιλοσοφικών διατυπώσεων και τα βιώματα των φιλοσόφων, στο βιβλίο του ιταλού διανοητή Φ. Αλέσιο. Το βιβλίο σίγουρα αξίζει να συμπεριληφθεί στη βιβλιοθήκη των αναγνωσμάτων του φετινού καλοκαιριού. Αντιγράφουμε από το…

Άλαν Τούρινγκ, αφιέρωμα σε μια αδικοχαμένη ευφυϊα…

«Η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα τιμά τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του πατέρα της σύγχρονης πληροφορικής, του βρετανού μαθηματικού Άλαν Τούρινγκ (23 Ιουνίου 1912 – 7 Ιουνίου 1954), ο οποίος, μεταξύ πολλών άλλων, αποκωδικοποίησε τους μυστικούς κώδικες των ναζί στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 23 Ιουνίου, στην 100ή επέτειο από τη γέννηση του…

Δημοκρατία= ελευθερία και ηπιότητα vs δημαγωγία= κολακεία και βία

Για τη βαθύτερη κατανόηση των ιδεών του «Επιταφίου», παραθέτουμε το κείμενο της Ζακλίν Ντε Ρομιγί το οποίο αναφέρεται στις θεμελιακές αξίες της πολιτείας που εξιδανικεύει ο Θουκυδίδης μέσω του Περικλή. «Η δημοκρατία θεμελιώθηκε στην Αθήνα λίγο πριν από την έναρξη του 5ου π.Χ. αιώνα. Αρχίζει με τις μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη. Υπήρξαν σ’ αυτές στοιχεία που…

«Κάθαρσις», Κ. Καρυωτάκη, ο ποιητής απέναντι στους μίζερους συμβιβασμούς.

«Βέβαια. Έπρεπε να σκύψω μπροστά στον ένα και, χαϊδεύοντας ηδονικά το μαύρο σεβιότ* – παφ, παφ, παφ -, “έχετε λίγη σκόνη” να ειπώ “κύριε Άλφα”.    Ύστερα έπρεπε να περιμένω στη γωνία,  κι όταν αντίκριζα την κοιλιά του άλλου, αφού θα ‘χα επί τόσα χρόνια παρακολουθήσει τα αισθήματα και το σφυγμό της,  να σκύψω άλλη…