Ουτοπίες τέλος…

«…Στο τελευταίο του βιβλίο «Αποκάλυψη, Ουτοπία και Ιστορία. Οι μεταμορφώσεις της ιστορικής συνείδησης» (εκδ. Πόλις), ο Αντώνης Λιάκος, καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ξεκινάει με την εξής διαπίστωση: «Αν το καλοσκεφτούμε, ζούμε σε μια εποχή που κατέρρευσαν τρεις ουτοπίες». Η ουτοπία της φυλετικής καθαρότητας, η ουτοπία της κοινοκτημοσύνης, ενώ με την τρέχουσα κρίση, «ζούμε την…

Οδοιπόρος στη γιορτινή θλίψη της πόλης

Μέσα από μια βιωματική οδοιπορία σε μια υποτίθεται γιορτινή πόλη , ο Νίκος Ξυδάκης σχολιάζει στην «Καθημερινή» τη ζωή που παρατηρεί γύρω του καταφεύγοντας σε παρηγορητικούς και αισιόδοξους ποιητικούς τρόπους: «Υγρός και κρύος άνεμος ράπιζε το πρόσωπο στη λεωφόρο, έσπρωξε δάκρυα στα μάτια και τα δάκρυα κρυστάλλωσαν και διαθλούσαν φώτα, φώτα λευκά και κόκκινα, φώτα…

Τα παιδιά χρειάζονται γονείς !

Αναδημοσίευση στην «Καθημερινή» άρθρου του Thomas L. Friedman από τους New York Times: «Τα τελευταία χρόνια διαβάζουμε όλο και πιο συχνά σε άρθρα και αναλύσεις ότι χρειαζόμαστε καλύτερους δασκάλους στα δημόσια σχολεία μας και ότι, αν δεν έβαζαν εμπόδια τα συνδικάτα των δασκάλων, τα παιδιά της Αμερικής θα σκόραραν όσο και της Σιγκαπούρης στους μεγάλους…

Τα πορτραίτα Φαγιούμ.

Σήμερα, στο μάθημα της Ιστορίας της Τέχνης, μελετούμε τα πορτραίτα του Φαγιούμ ώστε να ανιχνεύσουμε τη μετάβαση από τη ζωγραφική της αρχαιότητας στη βυζαντινή τέχνη. Δίνουμε ως εισαγωγή αποσπάσματα από αφιέρωμα στο «Βήμα»: «Χαμένος κρίκος στην αλυσίδα της αρχαίας ζωγραφικής, τα πορτρέτα του Φαγιούμ ήρθαν στο φως στα τέλη του περασμένου αιώνα προβληματίζοντας έναν μικρό…

Ροκ ο Ελύτης;

Τα «Μωρά στη φωτιά» μελοποιούν Ελύτη σε μια εκδοχή που θυμίζει Jethro Tull; [youtube=http://www.youtube.com/watch?v=qfVlYr7DxtU&w=425&h=350] (cd Θεατρίνοι) Ο χαμαιλέων Ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης Μουσική: Στέλιος Παπαϊωάννου Σαλβαδόρ Το επάγγελμά μου το εξασκώ στο Κάιρο και στη Δαμασκό χρόνους εννιά και πλέον σαν ένας χαμαιλέων. Πρωί πρωί,χαράματα κόβω απ’τον ήλιο γράμματα στη γλώσσα που διαβάζουνε οι αγράμματοι κι…

Νιώθουμε Ευρωπαίοι;

Σε τροχιά αυτογνωσιακών ερωτημάτων για τη δομή και συγκρότηση της συλλογικής μας ταυτότητας μας βάζει ο Νίκος Δήμου, στη Lifo, με το «Υπερκείμενό» του :«Η Ευρώπη «μας»: «Τελικά η μόνη στιγμή που νιώθουμε ακραιφνώς Ευρωπαίοι είναι όταν μας αμφισβητούν αυτή την ιδιότητα; Όταν κάποιος ξένος αμφισβητήσει την ευρωπαϊκή ταυτότητα της Ελλάδας (όπως έκανε πρόσφατα η…

Αιτίες παρακμής του σχολείου

Στο διαρκή προβληματισμό μας για την ποιότητα και τη λειτουργία της εκπαίδευσης συνεισφέρει το άρθρο του Άλκη Γαλδαδά από το protagon.gr: «Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό TIME με τίτλο: «Γιατί η Αμερική δεν μπορεί να μάθει» ο αρθρογράφος θρηνεί για τον τρόπο λειτουργίας του σχολείου στις Ηνωμένες Πολιτείες, πόσο αυτό έχει όχι μόνον κοινωνικές…

Η Αμερικάνικη πρωτοπορία

Αναλυτική παρουσίαση της Αμερικανικής καλλιτεχνικής  πρωτοπορίας στις τρεις πρώτες δεκαετίες του 20ου αι. από το σημερινό άρθρο της Πάρης Σπίνου στην «Ελευθεροτυπία»: «Η ιστορία έχει δείξει ότι ύστερα από περιόδους μεγάλης κρίσης γεννιούνται οι μεγάλες πρωτοπορίες. Ετσι και στην Αμερική, η εικαστική δημιουργία που αναδύθηκε από τα αποκαΐδια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου έγραψε το δικό…

Αποτυχημένος, επαρχιώτικος μιμητισμός…

Τραγικά καυστικός ο Χρήστος Γιανναράς στην «Καθημερινή» ανιχνεύει, με ιστορική προσέγγιση, τις αιτίες της σημερινής οικονομικής και πολιτιστικής κρίσης του ελληνισμού: «… Είναι κανόνας που βγαίνει από την ιστορική εμπειρία: Σε περίπτωση συνύπαρξης λαών (ή και γειτονίας) ο πολιτισμικά υπέρτερος αφομοιώνει τον πολιτισμικά υποδεέστερον. Αντικειμενικά κριτήρια υπεροχής ή υστέρησης δεν υπάρχουν, υπάρχουν λαοί που εμμένουν…

Πέρα από τη «βιομηχανία των εικόνων»

Η ποίηση ανέκαθεν λογιζόταν ως το καταφύγιο της ύπαρξης σε στιγμές που η ζωή δυσκολεύει. Σήμερα, που οι εικόνες σαν προϊόντα βιομηχανίας μονότονα επαναλαμβάνονται, που ολοένα και περισσότερο λιγοστεύουν σ’ αυτές τα χρώματα και η όρασή μας «στενεύει» επικίνδυνα, αναζητούμε την ποικιλία και τη δύναμη της μεταφυσικής των χρωμάτων στο λόγο του Μίλτου Σαχτούρη για…