Ζ. Χέρμπερτ, Ομιλεί ο Δαμαστής (ή Προκρούστης)

Το κινητό μου βασίλειο Αθήνα-Μέγαρα μόνος κυρίαρχος σε δάση ρεματιές γκρεμούς δίχως γερο-συμβουλάτορες μωρά εξαρτήματα μ’ ένα σκέτο ρόπαλο ντυμένος μοναχά με τη σκιά του λύκου και τον τρομερόν ήχο της λέξης Δαμαστής δεν είχα υπηκόους — δηλαδή τους είχα για λίγο δεν ζούσαν ίσαμε την αυγή αν και είναι κακοήθεια να λέγεται πως ήμουνα…

Ζοζέ Σαραμάγκου, μηνύματα πολιτικής εγρήγορσης.

«Σαραμάγκου» σημαίνει αγριοράπανο και ήταν το παρατσούκλι της οικογένειάς του που έγινε επίθετο – ειδική παραγγελία θα έλεγε κανείς για να αποδώσει την ιδιοσυγκρασία αυτού του συγγραφέα, του οποίου τα μυθιστορήματα – λ.χ. Το «Κατά Ιησούν Ευαγγέλιο», η «Σπηλιά», το «Περί τυφλότητος», το «Περί φωτίσεως» – ήταν πολιτικές αλληγορίες. Εχοντας μπει αρκετά αργοπορημένα στα χωράφια…