Ανέκφραστα, όμοια πρόσωπα ή το δέος της ομοιομορφίας.
Η τέχνη του Γιάννη Γαϊτη συνδυάζει την συγκρατημένη αφαίρεση και τη γεωμετρική συμμετρία για να δημιουργήσει αφηγηματικές αναπαραστάσεις με ανθρώπινα τοπία. Ο μαζοποιημένος κόσμος με την απόλυτη επιβολή και κυριαρχία της ποσότητας αντικατοπτρίζει το χαρακτήρα της μεταπολεμικής μαζικής κοινωνίας. Η ειρωνική διάθεση του καλλιτέχνη μεταπλάθεται σε κριτική ματιά απέναντι στη«βιομηχανία» της συνήθειας και της επανάληψης,καθώς…